Albanië, Macedonië en Bulgarijr
Blijf op de hoogte en volg Marij
19 Juni 2018 | Roemenië, Bârlad
Albanië / Macedonië / Bulgarije
Onbekend maakt onbemind. Hoe waar dit gezegde is wordt duidelijk in Albanië. Het is een heerlijk land om doorheen te trekken. De meeste mensen doen het met een camper, wij blijven toch de fiets prefereren. Het is een prachtig land met betoverende natuur en bergen waar je stil van wordt. Zeker als je fietst; het is hier elke dag keihard werken om omhoog te komen, het gaat over wegen die bij ons geen weg genoemd zouden worden. Geiten, schapen en runderen lopen voorbij. De runderen zitten aan een touw en de bezitter van dit kapitaal loopt ernaast. Armoe? We kunnen het niet vragen, maar de gulle lach en de groet doen vermoeden dat het een eerlijke armoede is. Kinderen roepen hier van verre al springend Hello om te laten horen dat ze heus wel Engels kunnen. Wij zwaaien en roepen enthousiast terug. Er worden kersen verkocht langs de kant van de weg, het kind zit tussen de koopwaar en de weegschaal in. Tja die kun je natuurlijk moeilijk alleen thuis laten..... Als we in een wat groter dorp in een hotel zitten zien we de mannen lopend naar het werk gaan, ze hebben er flink de pas in en we hebben geen idee hoever het lopen is. 's Avonds weer terug, dat spreekt!
Nee, de mensen op het platteland zien er niet ontevreden uit. Wij al helemaal niet, we fietsen hier heerlijk de bergen op en af en verbazen onszelf dat we zoveel hoogtemeters op een dag kunnen overbruggen. Dat zijn er zo' n 600 minimaal. Oh en weet je wat, we hebben al twee keer de Wielewaal gezien; het oude kinderliedje komt weer naar boven!
Hoe het leven hier in de steden is, is door ons wat moeilijker te bepalen. In een stad verblijf je hier in een hotel en wordt alles al snel veel afstandelijker. Wat dat betreft zijn steden vaak uitwisselbaar. Wel is het opvallend dat het hier schoon is, geen vuilnis zoals in Griekenland vaak het geval was.
Als westerling hier zie je hoe rijk je bent, maar eigenlijk ook hoe arm je door die rijkdom bent geworden! Waarom dit land met argwaan wordt bekeken is ons en de andere reizigers die we spreken, een raadsel. Dus: pak je koffers en ga eens een kijkje nemen in Albanië!
Als we daarna Macedonië binnen fietsen, merk je dat dit echt een ander land is. De wegen zijn wat beter en drukker, er zijn meer auto's op de weg. Doet duidelijk wat westelijker aan dan Albanië, we moeten wat acclimatiseren lijkt het wel. Gaandeweg krijgen we ook smallere en stillere wegen. Overal horen we Bravo om ons heen, eerst denken we dat we worden toegejuicht, maar het blijkt een groet te zijn..........
Macedonië is klein, dus we zijn er weer snel doorheen, Bulgarije is het volgende land. Dat is echt even wennen. Veel groter dan de voorgaande landen met bijbehorende grote autowegen en een wat vreemd aandoend mengsel van platteland en stad, ofwel een combinatie van paard en wagen en auto's op de doorgaande wegen wat verleden en toekomst lijkt aan te geven. Na een paar dagen weten we waar het aardig fietsen is en komen we vooral paard en wagen tegen. Als je wat minder gefortuneerd bent is het trouwens ezel en wagen. Wat ze in die wagen vervoeren? Gras! De zeis ligt er bovenop. Wat ze met dat gras doen? Geen idee, misschien voer voor het paard?
Op dit moment zijn we in Roemenië en hebben even geen mogelijkheid om er foto's aan toe te voegen. komt nog.
Veel groeten van Anneke en Marij
Onbekend maakt onbemind. Hoe waar dit gezegde is wordt duidelijk in Albanië. Het is een heerlijk land om doorheen te trekken. De meeste mensen doen het met een camper, wij blijven toch de fiets prefereren. Het is een prachtig land met betoverende natuur en bergen waar je stil van wordt. Zeker als je fietst; het is hier elke dag keihard werken om omhoog te komen, het gaat over wegen die bij ons geen weg genoemd zouden worden. Geiten, schapen en runderen lopen voorbij. De runderen zitten aan een touw en de bezitter van dit kapitaal loopt ernaast. Armoe? We kunnen het niet vragen, maar de gulle lach en de groet doen vermoeden dat het een eerlijke armoede is. Kinderen roepen hier van verre al springend Hello om te laten horen dat ze heus wel Engels kunnen. Wij zwaaien en roepen enthousiast terug. Er worden kersen verkocht langs de kant van de weg, het kind zit tussen de koopwaar en de weegschaal in. Tja die kun je natuurlijk moeilijk alleen thuis laten..... Als we in een wat groter dorp in een hotel zitten zien we de mannen lopend naar het werk gaan, ze hebben er flink de pas in en we hebben geen idee hoever het lopen is. 's Avonds weer terug, dat spreekt!
Nee, de mensen op het platteland zien er niet ontevreden uit. Wij al helemaal niet, we fietsen hier heerlijk de bergen op en af en verbazen onszelf dat we zoveel hoogtemeters op een dag kunnen overbruggen. Dat zijn er zo' n 600 minimaal. Oh en weet je wat, we hebben al twee keer de Wielewaal gezien; het oude kinderliedje komt weer naar boven!
Hoe het leven hier in de steden is, is door ons wat moeilijker te bepalen. In een stad verblijf je hier in een hotel en wordt alles al snel veel afstandelijker. Wat dat betreft zijn steden vaak uitwisselbaar. Wel is het opvallend dat het hier schoon is, geen vuilnis zoals in Griekenland vaak het geval was.
Als westerling hier zie je hoe rijk je bent, maar eigenlijk ook hoe arm je door die rijkdom bent geworden! Waarom dit land met argwaan wordt bekeken is ons en de andere reizigers die we spreken, een raadsel. Dus: pak je koffers en ga eens een kijkje nemen in Albanië!
Als we daarna Macedonië binnen fietsen, merk je dat dit echt een ander land is. De wegen zijn wat beter en drukker, er zijn meer auto's op de weg. Doet duidelijk wat westelijker aan dan Albanië, we moeten wat acclimatiseren lijkt het wel. Gaandeweg krijgen we ook smallere en stillere wegen. Overal horen we Bravo om ons heen, eerst denken we dat we worden toegejuicht, maar het blijkt een groet te zijn..........
Macedonië is klein, dus we zijn er weer snel doorheen, Bulgarije is het volgende land. Dat is echt even wennen. Veel groter dan de voorgaande landen met bijbehorende grote autowegen en een wat vreemd aandoend mengsel van platteland en stad, ofwel een combinatie van paard en wagen en auto's op de doorgaande wegen wat verleden en toekomst lijkt aan te geven. Na een paar dagen weten we waar het aardig fietsen is en komen we vooral paard en wagen tegen. Als je wat minder gefortuneerd bent is het trouwens ezel en wagen. Wat ze in die wagen vervoeren? Gras! De zeis ligt er bovenop. Wat ze met dat gras doen? Geen idee, misschien voer voor het paard?
Op dit moment zijn we in Roemenië en hebben even geen mogelijkheid om er foto's aan toe te voegen. komt nog.
Veel groeten van Anneke en Marij
-
19 Juni 2018 - 15:17
Ria:
Nooit het idee gehad om naar Albanië af te reizen maar jullie enthousiaste ervaringen laten bij ons wel de indruk achter dat we heel wat gemist hebben. Macedonië heet inmiddels Noord Macedonië (hebben ze met Griekenland afgesproken)! Dat ging niet zonder slag of stoot en moet nog ergens (in beider parlementen?!) worden geaccordeerd. Zijn de Bulgaren een beetje aardig? Fiets en geniet ze nog even. Lfs Ria -
19 Juni 2018 - 15:20
Ans:
Jullie zijn echte ambasaeurs voor deze landen!
Boeiend om te lezen.
Een fijne reis verder!
Groeten vanuit een mooi Skiathos! -
19 Juni 2018 - 18:41
Ria Leo.:
Fijn te horen dat jullie zo genieten ,nog heel veel plezier daar . -
20 Juni 2018 - 13:34
Henk En Tonny:
Hallo meiden,
3 landen in 2weken . Jullie gaan wel als een speer. Nog veel mooie weken.
Groetjes,
Henk en Tonny -
20 Juni 2018 - 20:05
Bernadette:
Dag meiden,
Jullie reis gaat voorspoedig, niet te snel fietsen anders zijn jullie zo weer thuis.
Gelukkig is het af en toe weer flink afzien, anders is het maar saai, toch? ;)
Wij zitten oo dit moment niet zo heel ver verwijderd van Albanië, maar je hebt ons toch niet overtuigd, hah wij blijven lekker hier in Kroatië. Ook hier is het overal erg schoon en vind je geen afval langs de weg.
Nou dames goede reis verder!! Hou het heel!!
Groetjes Willem en Bernadette -
21 Juni 2018 - 07:48
Frank Scherpenisse:
Dag fietsers!
Alweer zo’n geweldig avontuur van jullie. Ook deze landen liggen in Europa, maar om als Nederlander die landen op de fiets te zien, vind ik wel heel bijzonder. Ik wens jullie alle succes toe met het vervolg van deze reis. Zadelpijn zullen jullie niet meer krijgen na die vele duizenden (dat denk ik) kilometers die jullie in de laatste jaren hebben getrapt. Veel plezier!
Groet,
Frank. -
02 Juli 2018 - 09:41
Bea Verweij:
Dat is weer een mooie reis die jullie afleggen. Nog veel fiets plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
