Berlijn en Polen

Vakantie voorbij, weer aan het werk! Op naar Polen!

Eerst met de trein naar Berlijn. Door het slechte weer hebben we totaal geen last van de drukte, ook al is het dan Koningsdag. De kou komt ons dus eigenlijk best uit. Dat wordt natuurlijk een heel ander verhaal als wij 's nachts in Berlijn in ons tentje liggen.......... De eerste dagen is het flink koud. We vinden weer een nieuwe manier om koude voeten tegen te gaan. We vullen de petfles met warm water (niet te heet want het geval mocht eens smelten) en leggen die in de slaapzak. Na de periode van voorverwarming kunnen we onze voeten er lekker tegenaan leggen en zijn we een paar uur verzekerd van warme voeten. Echt een aanrader; we noemen het Kruik!

In Berlijn bezoeken we het DDR-museum. De getoonde inrichting van de huizen doet ons aan onze eigen jeugd denken, alleen waren wij toen vrij om te denken en te doen en hadden we geen muur. We fietsen langs een heel stuk muur dat door kunstenaars is beschilderd. Toch is het niet moeilijk je in te denken hoe grauw en naargeestig het er zonder die versieringen moet hebben uitgezien.

En dan Polen. We hebben er niet zo'n duidelijk verwachtingspatroon van. Na al die jaren is het toch nog steeds een wat onbekend land. Maar dat is helemaal onterecht, zo blijkt al snel. De zon schijnt elke dag op zomersterkte en je fietst hier heerlijk weg. Oké, toegegeven, af en toe (soms wat vaker) zitten er grote scheuren en kuilen in de weg en één op de drie Polen jakkert hier over de weg of zijn leven ervan afhangt. Maar de wegen zijn ook groen, bosrijk en rustig. Het volgende dorpje is nooit ver weg en na een paar stuurs kijkende mensen, komen er ook altijd weer die vriendelijke, met een verraste blik. Beide categorieën zijn aanspreekbaar en bedelven je onder een Poolse spraakwaterval. Duits en Engels is eigenlijk alleen in de wat grotere steden te gebruiken. Er is geen enkel touw aan dat Pools vast te knopen. We gaan wel steeds als goede vrienden uit elkaar.

We fietsen zuidoostelijk naar Wroclaw. Op de camping daar hebben we een huisje dat nog van voor het communisme lijkt te zijn. Het is heel oud, maar wel schoon dus we trekken er twee nachten in. De stad is erg mooi en vraagt om een bezoek. Het fietsen alleen al is er een regelrechte topattractie. Voetgangers én fietsers krijgen de stoep toebedeeld en het maakt daarbij niet uit welke richting je op gaat. Je hobbelt en zigzagt dus met zijn allen over brokstukken stoep. Het wegwerken van stoepranden is hier ook geen gemeengoed, nou ja die extra hobbels kunnen er ook nog wel bij. Al met al is het doorkruisen van een stad hier een vermoeiende bezigheid om over het aantal kilometers per uur maar te zwijgen. Maar........... daarna komt er altijd weer zo'n rustig weggetje waar we vogels horen fluiten en onze banden over de weg zoemen.

Het is maar goed dat we vooraf heel wat campings en andere locaties hebben opgezocht. Het vinden van een camping is hier soms een dagtaak op zich. We worden enthousiast geholpen in vloeiend Pools, maar het leidt niet altijd tot resultaat. Natuurlijk komen we steeds goed terecht op een camping, in een huisje of een hotel. Voor onze begrippen is het hier vreselijk goedkoop. Voor 15 tot 30 euro heb je hier een dak boven je hoofd en voor een euro of zes een camping plek met alles wat je nodig hebt. Soms mooi en schoon, soms mooi en vies! Het is elke dag weer spannend.
We zitten nu in de buurt van de Tsjechische grens in het zuidoosten en trekken noordelijk verder.

Polen: tak (ja)!
Veel groeten, Anneke en Marij