De eerste ervaringen in Australie
Blijf op de hoogte en volg Marij
10 September 2012 | Australië, Rockhampton
Dit land blijft ons verwonderen. Het is een hele ervaring om hier te zijn.
Het fietsen is helemaal anders: je gaat hier over het algemeen alleen maar kilometers lang rechtdoor. Het is zelfs zo erg dat we elkaar waarschuwen als er een bocht aankomt (je zult hem maar missen). Of we dat saai vinden? Totaal niet!
Wij vermaken ons met het luisteren en om ons heen kijken naar allerlei soorten vogels die we nog niet kennen. Het vogelboekje dat we hier hebben gekocht is al beduimeld en de kaft zit los.
Verder hebben we al veel kangaroes gezien. Elke dag zien we er wel een paar langs hopsen. Helaas liggen er ook erg veel dood aangereden langs de weg; je ruikt ze meestal al eerder dan dat je ze ziet.
Vanuit Cairns zijn we via het subtropische Tableland naar het zuiden gegaan. Die weg heet de Bruce Highway en we rijden keurig links van een doorgetrokken streep. De auto's en vrachtwagens trekken voorbij, maar we voelen ons veilig hier.
Een ander punt waar we aan moeten wennen is het feit dat het hier al om zes uur donker is. We staan dus maar om half zes op, anders hou je helemaal niets van de dag over. Bijkomstigheid is wel dat we hier zo'n uur of tien slapen.
Alleen in het tropisch regenwoud moest het regenpak er aan te pas komen, verder zit die diep in de motteballen opgeborgen; het is hier elke dag zonnig en 's middags heet. Kwestie van vroeg op de camping aankomen en richting pooltje voor een frisse duik! In de zee en in de rivieren is het hier wat ongemakkelijker zwemmen met al die krokodillen en ander kwaadwillend gedierte!
Veel huizen staan hier op palen en langs de kant van de weg wordt vaak een meetlat aangegeven. Je kunt goed merken dat er hier vaak sprake is van overstromingen. Die meetlatten gaan tot twee meter!!
We hebben zelf al een keer onze tent op een vlonder moeten opbouwen. Eerst dachten we nog dat de grond te hard zou zijn, maar ook dat is een manier om aan wateroverlast te ontkomen. Een belevenis om op een paar van die vlondertjes (palets) te staan.
De afgelopen twee weken hebben we door het Sugar Cane (suikerriet) gebied gefietst. Dat is net zo enerverend als twee weken langs maisvelden fietsen. Het leuke hier is dat er ook met treintjes vervoerd wordt en die blazen gezellig op de stoomfluit als wij langskomen.
De eerste Magpies hebben hun duikvluchten op ons ondernomen. Gelukkig gaat het er (nog) niet zo agressief aan toe dat we een klap op onze helm krijgen. Voor de zekerheid houdt Marij haar fietspomp maar paraat, want om je nou door zo'n vogel op je kop te laten zitten....
Nu zitten we weer in een grote stad (Rockhampton), vanaf nu kunnen we de Bruce Highway verlaten en gaan we meer het binnenland in.
Veel groeten van Anneke en Marij (die vanaf hier geen foto's kunnen plaatsen)
Het fietsen is helemaal anders: je gaat hier over het algemeen alleen maar kilometers lang rechtdoor. Het is zelfs zo erg dat we elkaar waarschuwen als er een bocht aankomt (je zult hem maar missen). Of we dat saai vinden? Totaal niet!
Wij vermaken ons met het luisteren en om ons heen kijken naar allerlei soorten vogels die we nog niet kennen. Het vogelboekje dat we hier hebben gekocht is al beduimeld en de kaft zit los.
Verder hebben we al veel kangaroes gezien. Elke dag zien we er wel een paar langs hopsen. Helaas liggen er ook erg veel dood aangereden langs de weg; je ruikt ze meestal al eerder dan dat je ze ziet.
Vanuit Cairns zijn we via het subtropische Tableland naar het zuiden gegaan. Die weg heet de Bruce Highway en we rijden keurig links van een doorgetrokken streep. De auto's en vrachtwagens trekken voorbij, maar we voelen ons veilig hier.
Een ander punt waar we aan moeten wennen is het feit dat het hier al om zes uur donker is. We staan dus maar om half zes op, anders hou je helemaal niets van de dag over. Bijkomstigheid is wel dat we hier zo'n uur of tien slapen.
Alleen in het tropisch regenwoud moest het regenpak er aan te pas komen, verder zit die diep in de motteballen opgeborgen; het is hier elke dag zonnig en 's middags heet. Kwestie van vroeg op de camping aankomen en richting pooltje voor een frisse duik! In de zee en in de rivieren is het hier wat ongemakkelijker zwemmen met al die krokodillen en ander kwaadwillend gedierte!
Veel huizen staan hier op palen en langs de kant van de weg wordt vaak een meetlat aangegeven. Je kunt goed merken dat er hier vaak sprake is van overstromingen. Die meetlatten gaan tot twee meter!!
We hebben zelf al een keer onze tent op een vlonder moeten opbouwen. Eerst dachten we nog dat de grond te hard zou zijn, maar ook dat is een manier om aan wateroverlast te ontkomen. Een belevenis om op een paar van die vlondertjes (palets) te staan.
De afgelopen twee weken hebben we door het Sugar Cane (suikerriet) gebied gefietst. Dat is net zo enerverend als twee weken langs maisvelden fietsen. Het leuke hier is dat er ook met treintjes vervoerd wordt en die blazen gezellig op de stoomfluit als wij langskomen.
De eerste Magpies hebben hun duikvluchten op ons ondernomen. Gelukkig gaat het er (nog) niet zo agressief aan toe dat we een klap op onze helm krijgen. Voor de zekerheid houdt Marij haar fietspomp maar paraat, want om je nou door zo'n vogel op je kop te laten zitten....
Nu zitten we weer in een grote stad (Rockhampton), vanaf nu kunnen we de Bruce Highway verlaten en gaan we meer het binnenland in.
Veel groeten van Anneke en Marij (die vanaf hier geen foto's kunnen plaatsen)
-
10 September 2012 - 08:01
Hilly Verheul:
Hey Toppie meiden, ik lees het alweer, het is alleen maar genieten voor jullie. Leuk dat wij toch ook en heéééeél klein beetje mee kunnen genietenvan de verhalen welke jullie schrijven. Heel veel plezier nog.
Groetjes Hilly
-
10 September 2012 - 09:35
Marjan:
Ha meiden, wat een verrassing, dit reisverslag en ontzettend leuk om van jullie te horen! Als ik het zo lees zijn jullie al even onderweg en komen jullie ook nog lang niet terug; hoe lang hebben jullie hiervoor uitgetrokken? Lijkt me een fantastische ervaring, heel veel plezier en zon en levende kangarootjes (kan niet missen) gewenst! gr. Marjan -
10 September 2012 - 15:38
Jenny:
Hoe zou het met de meisjes gaan? Zeiden we nog afgelopen zaterdag bij Willems verjaardag...
Zo te zien en te lezen wel goed denk ik zo!
Recht zo die gaat, met hier en daar een bocht of skippie!
Nog geen dingo's rond jullie tentje aan het snuffelen geweest hoop ik?!
Tot over een week of drie maar weer voor het volgende verslag, ik kijk er naar uit hoor!
xxx Jenny -
10 September 2012 - 20:19
Henk En Tonny:
Leuk van jullie te horen en dat jullie het zo naar leuk hebben samen. Zijn de campings daar nu druk of zijn jullie net als in Ierland ook veel alleen.
De foto's zien er goed uit.
We wensen jullie heel veel plezier en tot het volgende verslag. -
10 September 2012 - 20:54
Ria En Leo.:
Hallo van uit almere ,we zitten samen voor de computer om jullie verslag te lezen .
zo te zien is het er erg mooi ,de foto's laten dat ook wel zien ,leuk van jullie te horen en we kijken uit naar het volgende verslag veel plezier daar groetjes van ons . -
11 September 2012 - 21:57
Renate Popken:
Hoi meiden, wat een leuk verslag.. zo te lezen is deze reis echt anders dan alle andere reizen die jullie al achter de rug hebben. Bijzonder dat het zo warm is.. het is toch winter? Barbara (mijn zus) is 2 weken geleden teruggekomen uit Australie (Sydney) en daar was het af en toe behoorlijk herfstachtig en s'nachts vrij koud.
Heel veel plezier en geniet van alle bijzonder vogels (mens en dier) onderweg!
Renate -
12 September 2012 - 15:32
Dini Sins:
Hallo stoere dames,
Leuk om jullie verslagen weer te lezen. Het ergste hebben jullie weer gehad, de vermoeiende reis.
Geniet van de mooie omgeving en An wat voorzichtiger zijn met plakband!
Groeten en geniet ze.
Dini -
13 September 2012 - 13:11
Jan Rabelink:
Wat een verhalen weer. Geniet maar lekker van alles
groetjes
Jan -
13 September 2012 - 15:25
Bernadette :
Dag meiden,
Zo jullie hebben er toch alweer aardig wat kilometertjes op zitten.
Gelukkig dat jullie nog geen krokodil tegen zijn gekomen.
Ik heb voor jullie gestemd hoor gisteren.
Nu veel plezier verder, hopelijk vliegen jullie niet uit de bocht en krijgen geen last van wateroverlast.
xxx Willem en Bernadette -
15 September 2012 - 19:17
Bea:
Zijn het grote en kleine vogels. Veel plezier. Bea en Peter. -
15 September 2012 - 19:17
Bea:
Zijn het grote en kleine vogels. Veel plezier. Bea en Peter. -
17 September 2012 - 09:16
Ingrid Rutting:
Wat een gezellig verslag en wat is het toch leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven. En wat een verschil met Ierland, dat fietsen dan. Wij zijn hier al blij als we een paar duiven in de tuin zien. Gelukkig hebben we ook een paar kanaries in de boom en die laten we rustig zitten. Hartelijke groeten, ingrid -
24 September 2012 - 09:55
Paul Sopers:
Hey stoere fietsers,
Geniet weer van jullie leuke verhalen. Hoop dat jullie de kroks niet echt tegen komen. Maar ja plakband kan ook gevaarlijk zijn. Groetjes en hou ons met jullie verhalen op de hoogte.
Paul -
26 Oktober 2012 - 17:47
Paul:
Hallo Anneke en Marij,
Van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag.
Maak er een leuke dag van en drink er een glaasje op, of twee.
Gelezen in de krant dat er een beetje sneeuw was gevallen.
Hebben jullie natuurlijk ook een deel van meegepikt.
Gaat alles verder naar wens?
Nog een prettige vakantie verder.
Groetjes,
Paul en Gonza -
26 Oktober 2012 - 17:47
Paul:
Hallo Anneke en Marij,
Van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag.
Maak er een leuke dag van en drink er een glaasje op, of twee.
Gelezen in de krant dat er een beetje sneeuw was gevallen.
Hebben jullie natuurlijk ook een deel van meegepikt.
Gaat alles verder naar wens?
Nog een prettige vakantie verder.
Groetjes,
Paul en Gonza
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
